Grote stappen, snel thuis

De hele week spookt het zinnetje "grote stappen snel thuis" door m'n hoofd. Het zou een titel voor een column kunnen zijn, als ik het heb over planten met groot blad.

Veel grote bladplanten in de tuin is voor sommige mensen wellicht een oplossing voor weinig onderhoud en veel resultaat. Er ontstaat een ruige oerwoud-achtige sfeer die misschien heel bijzonder is, mits de planten goed geplaatst zijn, de slakken en torren buiten de tuin blijven en de vochthuishouding optimaal is. De artisjok is zo'n plant die met zijn grote, diep ingesneden grijze blad uw tuin een bijzonder aanschijn geeft. In de mediterrane landen eet men de bloemknoppen. In Frankrijk worden ze met de bloemblaadjes gegeten deze worden uit het hart getrokken en gedoopt in een dipsausje afgelebberd, langzaam eet je naar het hart van de bloem, dat is namelijk het lekkerst.
In mijn tuin in Zuid-Spanje hebben we er een hele haag van en toen onze buurman mij in de tuin ontwaarde werd ik met klem gewezen op de culinaire waarde van de bloem. Ik moest ze nu eten, vandaag nog. Er werd een mes uit de keuken gehaald en hij liet mij zien hoe de bloemblaadjes rond het hart werden weggeschild, het hart bleef over, tien minuten koken en inderdaad, het is een lekkernij.

In Nederland komen de bloemen niet tot hun volle wasdom, maar ik vind de decoratie van het blad mooi genoeg. Rabarber is ook zo'n lekkere plant met megablad. Ik zou hem hier graag planten, maar hij houdt van vocht. Na het blad komt de bloem, dan zijn de bladstelen taai en worden niet meer gegeten. Wellicht is de sier-rabarber, Rheum palmatum een beter idee voor de tuin, mooi rond blad met hoge rechtopstaande bloemstelen, die wel twee meter kunnen worden, ze zijn heel decoratief en misstaan niet tussen andere planten. Angelica ofwel Engelwortel is ook zo'n lekkere reus, (hij lijkt een beetje op de giftige Bereklauw, die ik u zeer afraad te planten), maar deze hoort thuis in de medicinale hoek. De bloemen zijn als groene bollen, die de hele winter aan de plant kunnen blijven.

De Crambe cordifolia of zeekool is een van mijn lievelingen, weliswaar niet voor het blad maar juist voor de bloem. De bladeren zijn grote groene koolbladeren, die maar het beste wat weggesneden kunnen worden, omdat ze gauw een meter in beslag nemen. Maar de bloem is een feest, die verschijnt nu in juni, een enorme stengel met honderden vertakkingen, waaraan kleine witte bloempjes, die een mierzoete geur verspreiden. Na de bloei blijft de stam verdroogd staan en is een mooie kapstok voor een lichte klimplant, bijvoorbeeld Lathyrus of Oostindische kers.

Heeft u een slootkant langs de tuin dan zal daar het Groot Hoefblad of Petasites giganteum niet misstaan, een echte woekeraar, maar ozo landelijk en naar de slootkant heeft u geen omkijken meer. Met al dat ronde blad hoort natuurlijk een tegenwicht als contrast. Als u het aandurft in de tuin, zelfs in een kleine, kunt u met de Miscanthus sinensis 'Giganteus' of Reuze riet, veel effect verkrijgen. In een seizoen groeit hij wel drie meter hoog, ideaal als haag of rand langs het terras. Want als je onder hem zit waant u zich in andere sferen.